سرم خاک کف پای حسین است
دلم مجنون صحرای حسین است
بود پرونده ام چون برگ گل پاک
دراین پرونده امضای حسین است
بهشت ارزانی خوبان عالم
بهشت من تماشای حسین است
به وقت مرگ چشمم را نبندید
که چشم من به سیمای حسین است
تمام هستیم باشد دل من
که لبریز ازتولّای حسین است
دراین عالم تمنّایی ندارم
تمنّایم تمنّای حسین است
چراغ ازبهرقبرمن نیارید
چراغم روی زیبای حسین ا
غربت یعنی..زمین سرگردان خورشید..،،و خورشید کعبه ی اسمان ،مانند عاشقی به معشوق نرسیده ..میسوزدو میسوزد.